Geen mooier verhaal ter illustratie van het streven naar welvaart en welzijn dan deze parabel van de Mexicaanse visser. Deze parabel wordt ook wel eens ‘the rat race paradox’ genoemd. Welke lessen trek jij hieruit?
Een Amerikaans zakenman is op vakantie in het zuiden van Mexico. Hij staat op de pier van een schilderachtig vissersdorpje te genieten van de zon wanneer een vissersbootje binnenvaart. De jonge Mexicaan die aan het roer staat, stuurt naar de aanlegsteiger en laadt de vangst van de dag uit. De Amerikaan vraagt benieuwd hoe lang de visser erover gedaan heeft om z’n buit binnen te halen. “Een uurtje of drie,” antwoordt de visser.
De zakenman kijkt de visser vol onbegrip aan en vraagt waarom hij nu al stopt met vissen. Het is nog maar middag en er zwemmen nog zoveel vissen in zee! De Mexicaan duwt zijn hoed wat meer naar achter en antwoordt: “Deze vangst volstaat om mijn gezin te onderhouden.” De Amerikaan knikt om aan te geven dat hij dat best begrijpt, maar wat doet de visser dan de rest van de dag?
“Genieten,” antwoordt de visser, “met mijn vrouw en mijn kinderen. Samen rond de BBQ om de vangst van de dag op te eten. Een siësta doet deugd ’s middags en ’s avonds ga ik naar het dorp, speel een beetje gitaar en drink een biertje met m’n vrienden.”
De Amerikaan wuift de woorden van de Mexicaan weg. “Luister eens, ik ben afgestudeerd in de economie. Ik kan je helpen met je zaak.” Had de visser er al eens bij stil gestaan hoeveel winst hij liet liggen? Als hij in de ochtend in zijn eigen levensonderhoud voorziet, dan kan hij in de namiddag werken aan de uitbouw van z’n onderneming. En de visser zou verbluft staan van het resultaat!
De zakenman maakt een snelle berekening en beschrijft hoe de visser in zes maanden het nodige geld bij elkaar zou kunnen hebben voor een grotere boot waardoor hij nog meer vis zou kunnen ophalen. Het zou maar een goed jaar duren voor hij het geld bij elkaar zou hebben voor een tweede boot en dan werd the sky the limit. Zijn winst zou meer dan verdubbelen waardoor er op korte termijn een kleine vloot kon ontstaan en de visser volgens de zakenman zelfs mocht beginnen dromen van een heus imperium. De zakenman berekent hoe de visser na een decennium niet meer zelf de boot op moet, maar zijn personeel voor hem kan laten werken terwijl hij de zaak in goede banen kan leiden. Als hij wil, kan hij dan een huis kopen in Mexico-city of zelfs New York en van daaruit zou hij zijn bedrijf nog verder kunnen uitbreiden.
Nu is het aan de visser om vol onbegrip te kijken. Met welk doel voor ogen zou hij zoiets willen doen? “En dan, Señor?” vraagt de Mexicaan.
De Amerikaan lacht luid: “Dan komt het beste deel! Als de tijd rijp is, na een jaar of twintig, verkoop je je zaak, strijk je flink wat miljoenen op en dan ben je schatrijk!” Het gezicht van de Amerikaan straalt van oor tot oor.
De visser lacht schamper en vraagt wat hij dan wel zou moeten doen met al die miljoenen. “Met zoveel geld kun je binnen de kortste keren met pensioen gaan, koop je een leuk optrekje in een schilderachtig vissersdorpje, geniet je relax van een heerlijke BBQ met je vrouw en je kleinkinderen en trek je ’s avonds het dorp in om een beetje gitaar te spelen en te genieten van een biertje met je vrienden. Zalig toch?”
Als je dit zo leest, hoe sta jij dan in het leven? Herken jij je eerder in de Mexicaan of ben je meer zoals de Amerikaan?
Wil je nog verder lezen over het streven naar welvaart, welzijn en werkgeluk? Dan kan je in dit boek absoluut meer te weten komen.
Ben je nieuwsgierig geworden over hoe jij kan werken aan jouw welzijn en geluk op het werk? Neem dan zeker hier eens een kijkje.