In februari 2019 haalde dezelfde kop tweemaal vlak na elkaar het nieuws: huis afgebrand door het nachtelijke opladen van een batterij. Mijn aandacht was onmiddellijk getrokken, want, net als de radio DJ die het nieuwtje na de nieuwsuitzending besprak, was dit ook bij mij alledaagse – euhm, allenachtse – kost. Zoals bij zoveel mensen is mijn laatste wapenfeit van de dag doorgaans het inpluggen van mijn gsm (en laptop en tablet en powerbank en wie weet wat nog allemaal) op het stroomnet om de volgende morgen een mooie 100% te zien blinken op mijn opgeladen toestel. Blijkbaar kan dat dus leiden tot explosieve nachten met een burned-out huis tot gevolg.
De radio DJ ratelde maar door over alle mogelijke nefaste gevolgen van het nachtelijke opladen en sprak de inspirerende woorden: “Maak vooral niet de kapitale fout die veel mensen maken en leg je gsm niet naast je bed om ’s nachts op te laden”.Blijkbaar sussen we onszelf dat de brandgeur ons wel zal wekken bij het smeulen van het nachtkastje. Maar niets is minder waar. Tijdens je slaap schakelen je hersenen je reukorgaan uit waardoor je de rookgeur niet meer zou ruiken. Veel veiliger is het dus om je devices overdag op te laden en ’s nachts een diepe rust te gunnen in volledige off-modus. Of als je toch per se ’s nachts wil blijven opladen, investeer dan zeker in goede rookmelders. Die hoeven niet veel te kosten en kunnen mensenlevens redden.
Wat deed dit me denken aan het device onder mijn hersenpan! En hoe we het, net als ons huis, niet de nodige garantie op een goede gezondheid geven. Hoe is het bij jou gesteld?
In mijn vorig leven moest ik er bewust over waken om niet dezelfde toer op te gaan als mijn oplaadgedrag van mijn gsm. Ik gebruik mijn hersenen de hele dag door. Lekker chill als ze snel genoeg naar m’n zin alles processen wat op me afkomt; vaak frustrerend omdat mijn grijze cellen oververhit lijken te raken en tilt slaan net op cruciale levensmomenten.
Overdag krijgen heel wat hersenen geen seconde rust. Ze razen van de ene verwerking over de volgende afleiding naar een nieuwe deadline. Met het batterijlampje angstvallig in de gaten besparen we niet op schermtijd, maar geven net nog wat extra gas bij. Opladen is voor vannacht, dus nu vooral volhouden.
En mocht je al over een rookmelder beschikken, dan moeten we diens sjirpend alarm vooral vakkundig negeren en ons heil zoeken in de orthodontische woordenschat: bijt op je tanden of steek nog een tandje bij. Sommigen steken zelfs een heel gebit bij om toch maar aan alle (imaginaire?) verwachtingen van God-mag-weten-wie te voldoen.
En als we dan ’s avonds laat doodmoe in ons bed landen, trappen we dan niet in net dezelfde valkuil als de mens met nachtelijke anosmie? Die gsm duikt mee de slaapkamer in om je nachtrust vakkundig te verstoren. En je ongemerkt en onbewust op een one-way-ticket richting burn-out te trakteren.
Dus als je liever niet wil dat je huis noch je lichaam opbranden, moeten we de gulden regels voor veilig opladen misschien op alle vlakken durven hanteren:
PS1: Ook in je bedrijf kunnen rookmelders levens redden! Voorkom burn-out en investeer in kwalitatieve preventie. Tryangle helpt je graag verder.
PS2: Voor echte rookmelders verwijs ik je graag door naar deze pagina.