Het verschil tussen onkruid en een bloem is... een verhaal

Ken jij die fameuze zin die stelt dat het verschil tussen onkruid en een bloem een oordeel is?

Wel, ik ben het daar niet mee eens. Volgens mij gaat het verschil veel dieper. Er komt zeker een oordeel bij kijken, maar laat ons eens even stilstaan bij wat een mens doet oordelen.

Wat zie jij?

Onderstaande foto nam ik afgelopen zomer. Op reis met onze camper van doorheen La Douce France schudde ik een boeiend voorjaar van me af, liet ik alle stress van me afglijden en koppelde ik me los van mijn dagelijkse realiteit. Noem het gerust een mentale en fysieke reset die met de regelmaat van de klok nodig is en waartoe ik elke gelegenheid met beide handen grijp.

Wat zie jij als je naar deze foto kijkt? Ongetwijfeld niet veel meer dan een rommelige stenen bodem van een wateroppervlak.

Wat ik zie

Ik zie heel andere dingen wanneer ik naar dat beeld kijk. Ik zie mezelf onze SUP’s – Stand Up Paddle, een absolute aanrader! – van de camping naar de waterrand slepen. Ik zie de zacht spottende lichtjes in de ogen van de campinguitbaatster toen ik vroeg of er geen scheepvaart op de rivier zit. Haar antwoord sprak boekdelen: “Madame, het is hier Le Loir, niet La Loire.” Le Loir is een kleine – maar fijne! – zijrivier van La Loire zo leer ik.

Bij het bekijken van dit beeld hoor ik de zwaluwen en de krekels die onze tochten kleurden, net als het ruisen van de bladeren op de boorden van de rivier. Ik hoor mijn hond de geurtjes opsnuiven wanneer ze bibberend van de adrenaline en de goesting dicht tegen mij aankruipt terwijl we bijna geruisloos over het water glijden. Bijna geruisloos want telkens wanneer eenden vrolijk snaterend voorbijzwemmen of een vogel opvliegt, volgt er een luide plons van die prachthond van me wanneer ze in het water duikt…

Ik voel het zuchtje wind in mijn haren en de druppels die opspatten bij al dat geduik. Ik zie vrijheid op deze foto, ik hoor de lokroep van de ontspanning, ik ruik vakantie en proef mijn lievelingsdrankje. Ik voel me God in Frankrijk. En dat allemaal dankzij dit ene beeld.

Zoek de verschillen

Het verschil tussen jouw kijk en de mijne zit ‘m niet (enkel) in een oordeel, maar vooral in de band die je met dit beeld hebt, over het verhaal dat deze foto vertelt. Voor mij is dit beeld dus veelzeggend, voor jou ongetwijfeld heel wat minder – tenzij je zelf een gelijkaardige foto nam tijdens een sprekend moment in jouw leven.

Wanneer al onze zintuigen geprikkeld worden of wanneer we zorg dragen voor iets of iemand, bouwen we een band op, maken we herinneringen en die herinneringen herbeleven we in de verhalen die we vertellen. Die verhalen zorgen ervoor dat onkruid voor ons plots bloemen worden waardoor we niet beginnen wieden, maar wateren. En koesteren.

Op zoek naar verbinding

In onze taal zit heel wat wijsheid en we zeggen dan ook niet voor niets “onbekend is onbemind”. Je kan immers pas koesteren wanneer je je verbonden voelt. Dat geldt op relationeel vlak, maar ook op gebied van jouw mindset, jouw blik op de wereld.

Hoe verbonden voel jij je? Met andere woorden, welke verhalen vertel jij? En vertel je verhalen niet enkel aan de VIP’s in je leven, maar ook op het werk?